5. Kapper, verzakking en markt

10 oktober 2013 - Shaoxing, China

Eindelijk! Ik ben er helemaal klaar voor! Fietsen vandaag, fíetsen! Voor de route-oriëntatie kies ik een bankje uit aan het West-Lake, het idyllische heilige meer waar Hangzhou zo befaamd om is. Het is pas de eerste keer dat ik op zo'n bankje ga zitten, vanwege al die regen. Tja, en tevens de laatste keer omdat ik vertrek. Ik heb door het weer bijna niks van het moois van deze stad meegekregen. En jij dus ook niet, in mijn verhalen en foto's.

Ik bekijk mijn beoogde route voor het eerst op zowel een papieren kaart als op mijn smartfoon. Benieuwd of dat gaat werken onderweg. Aan het materiaal zal het niet liggen: ik heb een speciale stuurhouder waar je de telefoon in een spatwatervrij beschermhoesje op kunt klikken.

De route zal een kilometer of 50 of 70 worden, afhankelijk of het door de Lonely Planet geroemde kustplaatsje leuk blijkt of niet. Zoniet, dan rijd ik door naar een stad met veel hotels.

Ik ga langzaam van start. Ik begin net weer na een jaar ontwenning, dus dan is het een goed idee om niet te willen jakkeren in een mij niet bekende Chinese miljoenenstad.

Het gaat prima. Ik kan het nog, de GPS doet het, en bovenal: het regent niet. Het is weliswaar bewolkt, maar verder prima weer. Ik fiets in korte broek en t-shirt.

Na een kilometer of twintig doemt er een brug-in-aanbouw/herbouw op. De weg is compleet opgebroken. Maar ik zie dat brommers zich nog wel langs een hek wringen, dus dat kan ik ook. Met een beetje mazzel kom ik toch aan de overkant in plaats van (vast heel ver) te moeten omrijden. Jawel hoor, dat lukt. Het geheel levert een mooi setje foto's op. En ik stel vast dat zo'n GPS gelukkig de Chinese werkelijkheid niet kan bijhouden. Opletten, nadenken, hopen en improviseren blijft belangrijk om de goede route te kunnen vinden in dit land.

Direct daarna kom ik langs een tafereel dat ik nog niet eerder heb gezien. Ik stop even en loop terug om het plaatje te maken dat je in dit verhaal ziet (helaas, uploden mislukt...): in een rommelig stukje bos heeft een openlucht-kapper voor vandaag zijn onderneming gevestigd.

Verderop stuurt de GPS mij een weggetje in waar verder niemand rijdt en waar vanwege de plassen in de kuilen ook vrijwel niet te rijden is. Stug zet ik maar door. Want waarom zou ik nou gelijk al gehoor geven aan mijn ernstige twijfel of dit ergens toe leidt? Aan dit weggetje een spectaculair gevolg van de zondvloed van de afgelopen dagen: een pomphuis is compleet verzakt/weggegleden/ingestort. Ik zal toch niet de eerste zijn die dit waarneemt?! In elk geval kan nu de hele wereld het zien met onderstaande fotolink. Ik laveer verder tussen de plassen door over het weggetje, en warempel, het komt Ergens op uit! De GPS leidt mij weer een bewoonde wereld in. Zo'n weg zou ik zonder GPS nooitniet gevonden hebben: de kaarten die men hier verkoopt zijn doorgaans niet nauwkeuriger dan 1 : 400.000, dus een centimeter kaart verbeeldt 4 echte kilometers. Je kunt wel nagaan dat kleine (leuke!) wegen daarmee nooit te vinden zijn. Maar deze GPS belooft wat dat betreft toch wel het een en ander!

De route leidt verder nog langs van alles en nog wat dat geen uitgebreide beschrijving vraagt, maar wat de reden is dat ik hier wil zijn. Ik vind het werkelijk fantastisch om op één dag alweer zoveel verschillende facetten van een samenleving tegen te komen, en dan juist deze samenleving die zich – platitude, maar toch maar al te waar – 'als een komeet' ontwikkelt. Je zíet de ontwikkelingen voor je neus, oud en nieuw loopt voortdurend door elkaar, arm wordt middenklasse en gegoede middenklasse wil zó graag rijk lijken.... Van verschillende van die sferen heb ik een aantal foto's bijgevoegd. Jongeren die precies zo zijn en doen als bij ons. Een groep dames van de plantsoenendienst aan het werk (Niet zoals bij ons, dus, want dat is mannenwerk. Toch?!). Bedrijven, keurig nette maar ondoorgrondelijke bedrijven, eindeloos aaneengeregen op een gigantisch groot bedrijventerrein. En tot slot presenteerde de het toeval van de voorzienigheid mij een geweldig mooie markt. In de marktkooplieden is de armoede zichtbaar. Plattelandsmensen, veelal op een leeftijd waarop het aanhaken bij de moderne tijd en de moderne rijkdom niet meer realistisch is, die hun bescheiden oogst van de dag temidden van honderden (honderden) collega-'ondernemers' trachten te slijten in het plattelandsstadje. En toch is ook hun armoede niet meer zo diep als die van een generatie geleden. Maar het tempo van hun vooruitgang ligt een stuk lager dan het vooruitgangstempo van generatiegenoten die wel beschikken over de opleiding, sociale vaardigheden en connecties die het mogelijk maken om wel bij de snelle ontwikkelingen aan te kunnen haken. Laat staan de jongeren: een nog veel groter deel van hen kan zich voorbestemd weten voor een middenklassebestaan dat de ruggengraat vormt van elke ontwikkelde staat.

Het kustplaatsje dat ik na ruim 50 kilometer bereik, is heel erg verschrikkelijk lelijk. Het is beroemd als uitzichtpunt voor spectaculair genoemde getijdeverschillen omdat de vloed hier de brede riviermonding in moet stuwen. Maar zoals dat vaak gaat met toeristische trekpleisters in China worden er nu enorm grote superdure resorts gebouwd. En bovendien kan ik als simpele fietser hier niet eens meer de dijk bereiken om zelf even over zee uit te kijken: allemaal afgegrendeld voor die hotels en resorts. Pfff. Bekijk het maar dan. Ik fiets verder naar een stad die op de goede weg ligt voor mijn doel voor morgen. En dat is nu de Cliffhanger die ik voorafgaand aan mijn reis ook al een keer inbracht: aan het eind van de volgende rit hoop ik bij het pension te arriveren waar ik vijf jaar geleden overnachtte, zie foto en verhaal op http://chinafietser.reislogger.nl/vooraf-eerste-keer.73481

 

Kilometertotaal dag 5 (de eerste fietsdag dus): 83.

 

Fotolink: http://sdrv.ms/19G9amp

NU MET TACHTIG FOTO'S IN HOGE RESOLUTIE!!

6 Reacties

  1. Paulien:
    10 oktober 2013
    Mens,mens, ik zie het voor me. Ik ga even zoeken naar je fotoos, ze hingen er gisteren zo leuk onder. Helemaal top hoor, je hebt je zaakjes op orde met die snufjes. Fijn dat ze werken. Hier (hagelt )en regent het ook. Lees met veel plezier je ondernemingen door.xx
  2. Joanne de Graaff:
    10 oktober 2013
    Je schrijfstijl is geweldig en ik kan me zo goed voorstellen wat je meemaakt. Zelf was ik een paar jaar geleden in China, o.a. karwendelgebied, en daar was het authentieke nog volop aanwezig. Veel reisplezier en weet dat ik jeverhalen met heel veel plezier lees.
  3. Tjeu strous:
    10 oktober 2013
    We kennen elkaar niet maar ik heb je blog via via gekregen. Sta zelf op het punt om 2 weken (2 weken maar) naar China te gaan om daar met de trein te reizen. Heel leuk om vlak daarvoor deze on line inkijkjes in de chinese samenleving te krijgen. Met haarscherpe foto's! ben zelf ook een wereldfietser (nou ja, tot nu toe alleen Europa fietser). Dus ook om die reden lees ik het graag. Met groet vanuit Rotterdam
  4. Ton Bakker:
    10 oktober 2013
    Hoi Henk, zit je nu in het Noorden, bij Hangzhou Bay/Jiaxing??
    http://www.chinatouristmaps.com/assets/images/travelmapxz/Tourist-Map-of-Shaoxing-City.jpg
    Of bij QiantanRiver??
  5. Gerbrand:
    10 oktober 2013
    Hangzhou is zeer bekend en gelieft als trouwlocatie e stellen vanuit het hele land doen dat dan ook waarbij het water en de bootjes en grote rol spelen.
    Hangzhou is daarnaast beroemd om de thee die er groeit en verwerkt wordt.
  6. Henk Lindner:
    12 oktober 2013
    Pauline, Joanne Tjeu, Ton, Gerbrand: dank voor jullie reacties! Ik vind het heel plezierig om reflectie of opmerkingen te krijgen op wat ik schrijf!