9. London, maandagwas en Ferrero

Shanghai lijkt wel wat op London. Metropolen met dezelfde hoofdkenmerken die bij elkaar een vitaal kosmopolisme opleveren. Havenstad, financieel centrum, handelsstad. Dat vraagt om een mix van harde werkers, handige rekenmeesters en pragmatische kansenzoekers. En in beide steden spreken ze heel goed Engels, in Shanghai zelfs wel heel erg goed valt me op ;>) .

Shanghai voelt voor mij als de meest 'Europese' stad van China, en ik kan inmiddels heel wat Chinese steden een beetje vergelijken. Shanghai is een welvarende en rijke stad. De nieuwe welvaart begon pas een jaar of vijfentwintig geleden met de ontwikkeling van stadsdeel Pudong aan de andere kant van het water ten opzichte van de oude stad. Als je niet weet wat Pudong is: klik vooral op de foto's. Elke keer als ik de stad bezoek (vierde keer nu) zijn ze weer bezig om er een nieuw '(bijna) hoogste gebouw ter wereld' op te tuigen. Hoe hoog zal de nieuwe aanwinst, zie de foto's, moeten gaan worden? En is ie dan echt de hoogste?! Enorm belangrijk!.... Misschien ga ik vandaag nog wel in zo'n hoog gebouw: door de recente regen is de lucht schoon. Dat heb ik hier nog niet eerder meegemaakt.

Dat Shanghai zo Europees aandoet is ook navrant. Geen stad in China die zoveel geleden heeft onder Europees imperialisme als juist dit Shanghai. Verschillende Europese landen hadden er tussen ongeveer 1850 en 1949 'concessies', stadsdeelgebieden die ze zich hadden toegeëigend voor met name handelshuizen. De Europeanen focusten natuurlijk alleen op hun eigen belangen. In die eeuw was de stad zelf daardoor min of meer stuurloos. Criminaliteit, maffiabendes, drugshandel, gokhandel, vrouwenhandel, you name it, in Shanghai kon het allemaal welig tieren. Nadat Mao rond zijn machtsovername in 1949 de buitenlanders het land had uitgegooid, hervond de stad zichzelf. Maar een bijzondere kant van dat imperialisme is kennelijk toch geweest, dat de Shanghainezen ook goede invloeden van de Europese cultuur en handelsgeest hebben opgedaan. Dat zetten ze nu in voor de tomeloze welvaartsvergroting in hun stad. Méér, méér, méér, na zolang zoveel zinloze armoede. En die tomeloze uitbundigheid symboliseert zich in Pudong: hóger, hóger, hóger!

Voor de Shanghainese huismannen (en ook -vrouwen, wellicht) is de heldere zonneschijn met het frissige windje dezer dagen een zegen na de eerdere zo extreme regen. De maandagse wasjes hebben vast nog nooit zo heerlijk gewapperd (check de foto's).

In de supermarkt op de hoek viel mijn oog bij toeval op de Ferrero, je weet wel, dat chocolaatjesmerk uit het mooie verhaal dat ik optekende uit de mond van gastheer Göran. Ferrero had in deze supermarkt een prominente ooghoogte-plaats. Vandaar dat mijn oog er ook op viel natuurlijk: het is dit soort toeval dat supermarkten graag ensceneren. Een stuk lager, op de onaanzienlijke plek die je bij Albert Heijn 'Euroshopper-hoogte' zou noemen, ontwaarde ik een exacte kopie tegen een fors lagere prijs. Wat leuk om het verhaal van Göran zo concreet terug te zien in de winkel! In datzelfde rek zag ik nog een ander opmerkelijke productnaam voor boterkoekjes (check de foto's).

Tot slot van de wederwaardigheden nog een paar foto's van en vanaf het dakterras van het hostel waar ik verblijf: een prettige wonderlijke ruimtelijke stadsoase.

Vandaag verheug ik me op een ontbijtontmoeting met Maria, een Nederlandse vrouw die in deze stad woont.

En als het me lukt om een ticket te bemachtigen verlaat ik vandaag aan het eind van de dag Shanghai met een nachtboot naar een bijzonder eiland!...

Pudong (veel foto's): http://sdrv.ms/19wqtbG

Maandag Wasdag: http://sdrv.ms/16FxOqS

Ferrero en de Neppert (en nog een grappige): http://sdrv.ms/16FxLeG

Dakterras van het hostel: http://sdrv.ms/19wqT1P